ترجمه مقاله:

Workplace Hierarchies Matter in Skill Transformation; by Katherine C. Kellogg; MIT Sloan Management Review; Fall, 2021; Vol. 63, No. 1

درحالی‌که تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سلسله‌مراتب کاری می‌تواند تلاش‌های مرتبط با یادگیری را مختل کند، استراتژی‌هایی نیز وجود دارد که می‌تواند موفقیت در طرح‌های آموزشی را تقویت کند.

با افزایش دسترسی به تحلیل‌های سطح بالا، هوش مصنوعی، و روباتیک، رهبران سازمان‌ها در حال تغییر ترکیب نیروی کار خود هستند تا بتوانند تغییرات ناشی از نیازهای فنی را برآورده سازند. براساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، 54 درصد کارکنان در سال 2022 به میزان قابل توجهی نیاز به ارتقای مهارت‌های خود دارند.

درعین‌حال این رهبران در حین تلاش برای هماهنگ کردن مهارت‌های کارکنان خود با سرعت بالای دیجیتالی شدن و اتوماسیون با موانع غیرمنتظره‌ای نیز مواجه می‌شوند. معرفی فناوری‌های جدید در محل کار اغلب وضعیت موجودِ سلسله‌مراتب کاری- براساس تصدی، نقش، و یا تخصص- را برهم می‌زند؛ عوامل که میزان احترام، شایستگی، و تمکین را در میان کارکنان سازمان رقم زده است. برهم زدن بنیاد سلسله‌مراتب کاری می‌تواند یادگیری را مختل کند، به‌ویژه زمانی که کارکنان ارشد احساس کنند که کارکنانی که تجربه کمتری دارند از این تغییر بهره بیشتری می‌برند.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که رهبران می‌بایست در حین ایجاد سه دسته تحولِ مهارت به سلسله‌مراتب کاری سازمان خود توجه کنند: ارتقای مهارت (upskilling)، مهارت‌آموزی مجدد (reskilling)، و کسب مهارت جدید (newskilling).

یکی از مسائل پیچیده در مدیریت نیروی کار، تجزیه‌وتحلیل استعداد و اثر کسب‌وکار بر برنامه‌ریزی نیروی کار است. بسیاری از کارفرمایان با این فرآیند دست‌وپنجه نرم می‌کنند. حتی اگر بر رفع نیازهای استخدامی فعلی خود تسلط داشته باشند، کسب‌وکارهای کمی رویه‌ها و ساختار مناسب برای پیش‌بینی نوع استعدادها و مهارت‌های مورد نیازشان در آینده دارند. در این میان برخی کسب‌وکارها مشاهده کرده‌اند که استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه به آن‌ها برتری داده است.